Pod koniec kwietnia 1863 r. oddział powstańczy dowodzony przez generała Antoniego Jeziorańskiego wkroczył na teren zaboru rosyjskiego pod Różańcem. Dowódca wojsk rosyjskich, płk. Miednikow, wysłał przeciwko powstańcom oddział liczący łącznie 800 żołnierzy. 1 maja rano ok. godz. 9 Rosjanie pod dowództwem mjr Sternberga uderzyli na oddział Jeziorańskiego, liczący ok. 700 osób, słabo uzbrojony, zajmujący doskonałą pozycję obronną w lesie Kobylanka. Z przodu i boku chroniły obóz gęste moczary i bagna. Atak Rosjan zatrzymała przednia straż kpt. Ignacego Zawadzkiego, stawiając im ponad dwugodzinny opór. Walka stawała się nierozstrzygnięta. Wówczas Jeziorański dokonał oskrzydlenia wojsk rosyjskich, uderzeniem oddziału mjr. Grudzińskiego w prawy bok oddziału Sternberga. Efekt był skuteczny, decydujący o losie bitwy, zmuszając wroga do wycofania się do Borowych Młynów.W pierwszej potyczce straty po stronie Rosjan wyniosły 23 zabitych, a po stronie Polaków 6 zabitych i 18 rannych.