Za śpiewanie pieśni patriotycznych w kościołach, noszenie stroju polskiego lub żałobnego, nie zachowywanie godzin policyjnych a nawet za brak latarni władze carskie aresztował i wtrącały do więzienia.

     W listopadzie 1861 r. Naczelnik wojskowy po aresztowaniu dwóch śpiewających i organisty Tomasza Łuszczka powstrzymał się przed aresztowaniem księży z uwagi na to, że jest ich w Biłgoraju tylko dwóch. Aresztowanych za śpiewanie w Biłgoraju osadzono w twierdzy zamojskiej.

     Spośród uczestników demonstracyjnego śpiewy w Biłgoraju 12 grudnia 1861 r. główny inicjator osadzony został na 3 lata w twierdzy, dwóch na pół roku, dwóch oddano do służby wojskowej, a trzech osadzono w twierdzy zamojskiej na miesiąc.